Na nowej ekspozycji internetowej prezentować będziemy Państwu nasze pozaekspozycyjne muzealia.
Zapraszamy do zwiedzania.
|
Portret Salomei z Widackich Kwaśniewskiej,
papier, reprodukcja, USA Milwaukee, k. XIX w.,
wym. 50 x 40 cm.
Portretowana przedstawiona w popiersiu, en face. Twarz okrągła, nos prosty, czoło wysokie, włosy jasne zaczesane do tyłu, wzrok skierowany na widza. Ubrana w czarną prostą zapinaną z przodu suknię, z gładkim stanikiem i małym białym kołnierzykiem i ozdobną zapinką pod szyją. Na głowie ma ciemny stroik. Na portrecie z prawej strony u dołu napis: Rysował/ syn Józef U.S. AMERICA
Salomea z Widackich była żoną Piotra Kwaśniewskiego, brała czynny udział w pracach związanych z Powstaniem Styczniowym.
Portret w szerokich drewnianych profilowanych ramach ozdobionych gipsaturą o motywach roślinnych.
|
Portret Piotra Kwaśniewskiego, papier, reprodukcja, USA Milwaukee, k. XIX w.,
wym. 50 x 40 cm.
Portretowany przedstawiony został jako mężczyzna w sile wieku, o pociągłej twarzy, z zaznaczonym podbródkiem, wąsami ocieniającymi usta, i krótkimi włosami starannie zaczesanymi na prawo. Ubrany w stylizowaną czamarę z pętlicami, białą koszulę, pod szyją ma ciemny krawat ozdobiony okrągłą spinką. Na portrecie z prawej strony u dołu napis: Rysował/ syn Józef U.S. AMERICA
Piotr Kwaśniewski, był mieszczaninem i radnym jarosławskim, brał udział w Powstaniu Styczniowym.
Portret w szerokich drewnianych profilowanych ramach ozdobionych gipsaturą o motywach roślinnych.
|
Tablica pamiątkowa,
akwarela, aksamit, blacha, szkło, drewno, Polska, 1930, wym. 146 x 104
U góry, na tle opromienionego słońca, przedstawienie zrywającego się do lotu orła z zerwanymi pętami i szeroko rozłożonymi skrzydłami. Pod orłem, w trzech rzędach, ukazani zostali bohaterowie i przywódcy powstania: I rząd: Józef Chłopicki i Jan Skrzynecki, II rząd: Walerian Łukasiński, Piotr Wysocki, Józef Sowiński, III rząd: Józef Bem, Emilia Plater, Józef Dwernicki. U dołu, pod portretami, szarfa z napisem: „W HOŁDZIE BOHATEROM POWSTANIA LISTOPADOWEGO”. Pośrodku szarfy ozdobne „wiązanie”, na nim napis: „W STULECIE”, pod szarfą daty: 1830 – 1930. Portrety i szarfa umieszczone zostały na tle gałązek liści laurowych. Wszystkie portrety namalowane zostały w technice akwarelowej. Każda monochromatyczna akwarela posiada podpis, ujęta jest owalną ramką i zabezpieczona szkłem. Słońce, gałązki lauru, cyfry wykonane z tłoczonej mosiężnej blaszki, natomiast orzeł, szarfa, oraz ramki portretów, wykonane zostały z tłoczonej blachy aluminiowej. Całość umieszczona na desce opiętej bordowym aksamitem.
Tablica, której pierwowzorem był druk niepodległościowy z 1880 r., ufundowana została w stulecie Powstania Listopadowego i przypuszczalnie znajdowała się w gmachu jarosławskiego „Sokoła”.
Obraz, M. N., Matka Boska Różańcowa,
płótno/olej, Polska, XVIII w., wym:. 167 x 88 cm.
Matka Boża ukazana w 3/4 postaci w pozycji frontalnej ze wzrokiem skierowanym na widza. Na lewej ręce trzyma Dzieciątko Jezus, a w prawej dłoni różaniec. Ubrana w czerwoną suknię i niebieski maforion, na głowie ma purpurową koronę wysadzaną perłami zwieńczoną jabłkiem z krzyżem symbolizującymi władzę królewską. Posadowione na ramieniu Matki Dzieciątko prawą uniesioną rączką błogosławi, w lewej trzyma księgę. Dzieciątko ubrane jest w żółtawą sukienkę, na głowie ma koronę analogiczną jak Matka. Przedstawienie Madonny od góry do połowy postaci okolone zostało wieńcem z piętnastu czerwonych róż. U dołu owalny kartusz z napisem: ORĘDOWNICZKO/RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO/ MÓDL SIĘ ZA NAMI. Kartusz otoczony ornamentem roślinnym.
W 1571 r. pod Lepanto flota chrześcijańska stoczyła zwycięską bitwę z Turkami. Na pamiątkę tego zwycięstwa papież Pius V ustanowił święto Matki Bożej Zwycięskiej. Kiedy wojska chrześcijańskie zmagały się z armadą turecką w Rzymie odbyła się procesja z obrazem Matki Bożej Śnieżnej, podczas której odmawiano różaniec. Dlatego następny papież Grzegorz XIII zmienił tytuł święta na Matki Bożej Różańcowej. W 1716 Klemens XI rozszerzył święto na cały Kościół, a Leon XIII w 1883 r. włączył wezwanie Matki Bożej Różańcowej do Litanii Loretańskiej i zalecił odprawianie nabożeństw różańcowych przez cały październik.
Astrolabium
Znajdujące się w naszych zbiorach astrolabium o wym. 48 x 41, 5 zostało wykonane w pracowni Józefa Süttnera w Pradze ok. 1850 r. Podstawę jego stanowi mosiężny trójnóg, z którego nóżek odchodzą do góry trzy łukowate wsporniki. Do nich przymocowane zostało metalowe koło z papierową okleiną, na której zaznaczony został układ zodiakalny, stopnie, kierunki świata oraz miesiące. Na podstawie – u zbiegu nóżek - wspiera się wykonany z tektury szkielet kulistego nieba. Na modelu zaznaczono dwa południki i równoleżniki, a także pas nieba dookoła równika niebieskiego, zenitu i nadiru. Dookoła modelu biegnie mosiężne koło z zaznaczonymi stopniami szerokości geograficznej. Do nadiru od wewnątrz przymocowany został mosiężny pręt wykończony gałką – Słońcem, na który nałożono trzy mniejsze pręty z gałkami – Merkury, Wenus, Ziemia. Na pręt z gałką symbolizującą Ziemię nałożony został pręt z gałką oznaczającą Księżyc.
Astrolabia były popularnymi przyrządami astronomicznymi i służyły do wyznaczania położenia ciał niebieskich. W nawigacji używane je do XVIII w., później zostały zastąpione sekstantem. Mimo tego, że straciły pierwotne przeznaczenie, nadal przez cały XIX wiek chętnie były używane przez miłośników astronomii.
Medal, Jan Engelhart (1585-1640?), Biskup Eustachy Wołłowicz,
Wilno 1626 r., srebro, wym.: 4,2 x 3,6 cm.
Avers
W polu wizerunek biskupa w sutannie i birecie na głowie. Biskup ukazany w popiersiu, z
głową lekko zwróconą w lewo. Twarz owalna, nos prosty, oczy duże, wzrok skierowany
na widza, usta ocienione lekko podkręconym wąsem, broda przystrzyżona, krótka.
W półotoku napis: EUSTACHUS WOLOWICZ D./ei/ G./ratia/ EPIS./copus/ VILNEN
ET LIV.
Revers
Na pierwszym planie wół ciągnący pług (aluzja do nazwiska) oraz płonący ołtarz z
herbem Bogoria. Ołtarz wkomponowany jest w tło w formie panoramy Wilna.
Nad miastem w obłokach szarfa z napisem: IN UTRUMQUE.
Medal owalny, rondo gładkie. Na awersie, u dołu, po lewej sygnatura: ENGELHART
Medal wybity dla uczczenia biskupa wileńskiego Eustachego Wołłowicza h. Bogoria (1572 – 1630).
Eustachy Wołłowicz był biskupem wileńskim w latach 1616 -1630.
Obraz, M. N., Matka Boża Niepokalana z Dzieciątkiem,
deska/tempera, Polska, ok. poł. XVII w. wym:. 143 x 74,5 cm
Matka Boża ukazana centralnie, całopostaciowo, w pozycji siedzącej, z lewą nogą wspartą na kuli ziemskiej. Prawą stopą depcze głowę węża, który oplata kulę ziemską. Obok głowy węża leży jabłko. Twarz Marii owalna, nos długi, usta małe, oczy ciemne, wzrok skierowany na widza. Na twarzy wyraz zadumy. Włosy ciemne, długie, lekko falujące z przedziałkiem po środku. Ubrana w długą czerwoną suknię i długi szaro – niebieski bogato drapowany płaszcz. Na lewej ręce Matki, podtrzymywane Jej prawą dłonią stoi, przechylone w prawo Dzieciątko z opuszczoną w dół prawą rączką. Twarz Dzieciątka okrągła, usta małe, nos prosty, włosy ciemne. Wzrok skierowany w dół w stronę aniołka. Na biodrach ma szaro – białą przepaskę. Karnacja Marii i Dzieciątka jasno – różowa. Po prawej stronie, za plecami Marii widoczny fragment ażurowego oparcia tronu, na którym siedzi Matka Boża. Po obu bokach Marii, niejako u jej stóp, nad szarą kulą ziemską, ukazane są dwa aniołki. Aniołek po lewej stronie, w prawej, wyciągniętej w górę ręce w stronę dziecięcego Chrystusa, trzyma zieloną palmę męczeństwa, a lewą podtrzymuje płaszcz Marii. Aniołek z prawej strony został ukazany w przyklęku na tle płaszcza Marii.
Tło obrazu grawerowane, złocone, na czerwonym pulmencie, ornament roślinno geometryczny. Podobrazie z drewna sosnowego, warstwa malarska temperowa w części przemalowana olejno.
Obraz, M.N., Prośby do św. Józefa,
płótno/olej, Polska, XVIII w. wym. 119 x 90 cm
Na obrazie, w partii dolnej, przedstawionych zostało ośmioro wiernych modlących się do św. Józefa. Każdy z nich trzyma w ręku kartkę z wypisaną na niej stosowną prośbą. Proszą, więc o przebaczenie za grzechy, o zdrowie, o chleb, o pobożność, o dobrą śmierć, a także o urząd. Wszyscy przedstawieni w strojach z epoki reprezentują różne warstwy społeczne. U góry po lewej, w obłokach, ukazany został w półpostaci św. Józef trzymający przed sobą Dzieciątko Jezus, które pisze na karcie słowa FAMAM FIAT. Po prawej stronie w obłokach przedstawienie Boga Ojca z lewą ręką wspartą na kuli ziemskiej, prawą ręką wskazuje na św. Józefa. Od stóp Boga Ojca spływa w dół w stronę św. Józefa napis: ITE AD JOSEPH. Obraz utrzymany głównie w tonacji ugrów.
Obraz jest dosyć wiernie wzorowany na rycinie autorstwa J. S. Klaubera (1700 – 1768) malarza religijnego z Augsburga.
Przywilej Jana III Sobieskiego
Pergamin 25,7 x 48,8 cm., pieczęć w czerwonym laku,
Przywilej, wydany w Krakowie 25 marca 1676 przez Jana III Sobieskiego, regulował sprawy związane z handlem w Jarosławiu. Zgodnie z wolą króla kupcy spoza Jarosławia nie mieli prawa uprawiać handlu w okresach pomiędzy jarmarkami. Postanowienie to nie obejmowało kupców pochodzenia żydowskiego, którzy mieli pełny zakaz przebywania w mieście i zajmowania się sprzedażą żywności i wyszynkiem. Ponadto wszyscy mieszkający w mieście kupcy, a niepodlegający prawu miejskiemu, zostali, - zgodnie z królewskim postanowieniem - poddani jurysdykcji miejskiej i zobowiązani do obrony miasta w wypadku jego zagrożenia.
Pod tekstem z lewej strony własnoręczny podpis króla Joannes Rex
Dokument zaopatrzony w pieczęć wielką koronną wyciśniętą w czerwonym laku. Pieczęć w metalowej puszce wisi na sznurku w kolorze wiśniowym
powrót do strony głównej
|
