Pierwsze seanse filmowe odbyły się w 1908 r. na słynnej Wystawie Przemysłowej i  Rolniczej w parku miejskim przy ul. Kraszewskiego. Kinematograf zainstalowano w specjalnie wybudowanym pawilonie teatralnym autorstwa inż. S. Kornmana z Jarosławia. W 1911 r. zgodę na usługi filmowe, dzięki staraniom wiceprezesa S. Gurgula otrzymało Towarzystwo Gimnastyczne Sokół.

W latach 20. XX w. działały dwa kinoteatry: w Sokole – bez nazwy i prywatny S. Gilowskiego, jako kino Uciecha lub Palace. Obydwa były ulokowane w bliskim sąsiedztwie na dzisiejszym Placu Mickiewicza. Kino Gilowskiego zajmowało budynek w kompleksie dawnych łaźni rzymskich (później mleczarnia). Ówczesny repertuar był bardzo różnorodny: filmy polskie i zagraniczne, cotygodniowe premiery przyciągały tłumy widzów. W 1935 r. otwarto trzecie kino (na 600 miejsc) w Domu Żołnierza (później kino Westerplatte)..

W czasie II wojny światowej działał jedynie niemiecki kinoteatr Urania w Domu Żołnierza, dostępny wyłącznie dla Niemców i Ukraińców. Wyświetlano filmy niemieckie, austriackie i kilka polskich: Znachor, Testament Profesora Wilczura, Biały Murzyn, Przez łzy do szczęścia, Druga młodość, Żołnierz Królowej Madagaskaru. Po wojnie uruchomiono w Sokole kino Gdynia, w dawnym kasynie garnizonowym przy ul. Grunwaldzkiej kino Oka i od 1966 r. Westerplatte w odbudowanym Domu Żołnierza.

Fotosy filmowe z okresu międzywojennego, reklamówki dołączone do wyrobów tytoniowych i cukierniczych.